Domingos de Rock Nº3: ESPECIAL Muse

Coa axuda e a opinión inestimable do Señor da Z

Muse é banda unha inglesa de rock alternativa, orixinaria de Teignmouth, Devon (Inglaterra). Está composta por Matthew Bellamy (compositor, voz, guitarra, teclado e piano), Dominic Howard (batería e precusión) e Christopher Wolstenholme (baixo, teclados e coros). A banda é famosa polas súas enerxéticas actuacións en vivo e os excéntricos intereses do líder Bellamy na conspiración global, vida extraterrestre, teoloxía e o apocalipse.

Muscle Museum (1999, Showbiz)



Plug In Baby (2001, Origin Of Symmetry)



Time Is Running Out (2003, Absolution)



Knights Of Cydonia (2006, Black Holes And Revelations)



Uprising (2009, The Resitance)



Engadir tamén un das moitas caras-b (b-sides) realizadas por esta gran banda:

In Your World (2002, In Your World/Dead Star)

O sublime Señor da Xe

Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) Hoxe: Celda 211

Certamente estoume comezando a preocupar, posto que debo realizar outra crítica positiva hacia unha película, e eu que creara esta sección para poder desquitarme a gusto contra a merda de películas que inundan os cines actualmente pero dase a casualidade de que dúas semanas seguidas fun ver dúas películas coas cales saín satisfeito da mesma sala.

Esta semana tócalle o turno a Celda 211 de Daniel Monzón, a historia dun funcionario de prisión que queda atrapado na mesma o mesmo día que se produce un motín, feito polo que terá que facerse pasar por un dos presos para conseguir sobrevivir nese inferno usando a súa astucia e mentiras sen saber cal é a paradoxa que lle ten preparada o destino.

Máis profundamente a película resalta a violencia existente en moitas cárceres, o trato inhumano recibida polos presos en tantas outras e as malas condicións nas que se atopan encerrados, o abuso da autoridade... unha historia tan cruda como real (a primeira escea é boa proba delo), en definitiva, cousas que cambiar...

Papeles a destacar: Luis Tosar, gran actor galego, senon o mellor, fai un pedazo de papel cunha actuación digna de eloxio e mesmamente dunha pequena estatuilla, gran favorito para o Goia ao mellor actor, co seu personaxe MalaMadre. Por outra banda, unha gran asombro polo papel de Luis Zahera (o famoso Petróleo de Mareas Vivas) como Releches, actor que cansado de velo en varias películas españolas con actuacións moi malas, realiza unha gran actuación no filme e unha sorpresa persoalmente.

Celda 211 é unha invitación a reflexionar sobre algúns que outros reviravoltas políticos e as consecuencias destes sobre grupos que permananecen no anonimato e unha película para ver e recomendar; o peor: o mal corpo que che deixa, como incentivo para quitarse o veo dos ollos e comezar a ver o mundo dende outro punto de vista e "recordar" que hai moitas cousas que cambiar...

O excelso Señor da Xe

O artigo que non se atreven a facer noutros blogs: ¿que postura prefires?

Creo que todos somos mallorciños e non nos imos ruborizar con este artigo, e así de paso intentamos romper algún que outro tabú da sociedade na que vivimos.

O Kamasutra é un antigo texto hindú sobre o comportamento sexual do home, cuxo autoría se atribúe a Vatsiaiana, un relixioso e escritor da India. Sin embargo, é pouco probable que este sexa o autor do libro.

¿Que postura das seguintes que aparecen no libro do Kamasutra prefires ou che gusta máis?

Garantizo que nadie será "vilipendiado" polas súas opinións.

O abrazo total

A acrobática

O cara a cara (ou misioneiro)

A carretilla

O deleite

Furor salvaxe

A fusión

A hamaca

A libélula

A medusa

A profunda

O sometido

A somnolenta

A sorpresa

O tornillo

O trapecio

O insólito Señor da Xe

Mulleres no Rock

A raíz do último artigo sobre vocalistas do mundo do Rock, ocurreuseme que tamén se merece un sitio para recordar no Rock o xénero femenino.

Xeralmente e tradicionalmente, o mundo do Rock é principalmente masculino e seguramente nun principio tremendamente machista, pero quero deixar constancia de que as mulleres tamén conseguiron moito nesta música, e se cabe con maior mérito, posto que as trabas deberon ser maiores dende un principio.

Ademáis o Señor da Xe aboga pola igualdade de xéneros!!

Comezo cos que eu penso que son os grupos compostos íntegramente por mullerer máis coñecidos: e non, non teñen nada que envidiar aos grupos formados por homes...

> Vixen: banda estadounidense de hard rock que tivo o seu maior éxito a finais dos 80's e a principios dos 90's.


> Girlschool: banda británica de heavy metal, originarias do movemento NWOBHM nos 80's (New Wave Of British Heavy Metal, a nova ola do heavy metal británico; con outros grupos "pouco recoñecidos" como Iron Maiden, Judas Priest, Saxon, etc). Foron teloneras de Motörhead na xira do seu disco "Overkill"


> Heart: banda canadiense de Rock composta por dúas irmáns, iconos do hard rock, Ann Wilson e Nancy Lamoreaux, formada nos anos 70's.


Mencionar tamén: The Runaways (con Joan Jett á cabeza da que falaremos máis abaixo)...

Tamén hai numerosos exemplos de vocalistas femininos:

> Janis Joplin (1943-1970): cantante de rock e blues caracterizada pola súa voz e o seu espirito rebelde. Icono feminino por antonomasia na música rock.


> Doro Pesch (1964-...): antiga cantante do grupo heavy metal Warlock, unha das primeiras cantantes de metal dos anos 80, cando os homes dominaban este tipo de música.


> Joan Jett (1958-...): cantante e guitarrista, unha das figuras femininas máis importantes da música rock, e considerada unha das 100 mellores guitarristas da historia do Rock.


> Tarja Turunen (1977-...): ex-vocalista e fundadora da coñecida banda Nightwish e unha das máis coñecidas no xénero.



> Angela Gossow (1974-...): vocalista da banda sueca de death metal melódico Arch Enemy. A súa voz non vos deixará indiferente...


> Cristina Scabbia (1972-...): cantante italiana do grupo de metal gótico Lacuna Coil.


Grupos donde hai ao menos unha integrante muller. Hai varios e coñecidos:
- Pixies (baixista Kim Deal),
- Pretenders (cantante y guitarrista Chrissie Hynde),
- Talking Heads (baixista Martina Weymouth),
- Blondie (cantante Deborah Harry),
- The Long Blondes (hai tres integrantes femeninas que tocan instrumentos),
- The White Stripes (baterista Meg White)
- Sonic Youth (baixista e guitarrista Kim Gordon)
- Smashing Pumplins (baixista D'arcy Wretzky)
- Big Brother & The Holding Company (cantante Janis Joplin [RIP])
- Jefferson Airplane (cantante Grace Slick)
- Siouxsie & The Banshees (cantante Siouxsie Sioux)
- Belle & Sebastian (Isobell Campbell cantante e cellista; Sarah Martin violinista)
- Stereolab (Mary Hansen [RIP] cantante e guitarrista; Lætitia Sadier tecladista, guitarrista e cantante)
- Fleetwood Mac (Stevie Nicks cantante; Christine McVie cantante e pianista)
- Portishead (Beth Gibbons cantante)
- Gong (Gilli Smyth cantante)
- Evanescence (Amy Lee cantante, o grupo é unha merda, pero a tipa ten unha voz bonita)
- Within Temptation (Sharon Den Adel cantante)
- Numerosos grupos de metal gótico: Épica, After Forever, Sirenia....

O grandioso Señor da Xe

Debate aberto: Involución

Involución: detención ou retroceso dun proceso evolutivo.

A sociedade e o mundo actual avanza, diso non hai dúbida, ¿pero a que prezo?; ¿cal é a razón de que con cada cambio o home pareza buscar os seus orixes máis primitivos?, ¿porque segue a persistir a lei do máis forte?
Por outra banda, moita xente é incapaz de concebir a idea de que o home proveña dos primates, ¿se eses animais prefiren seguramente un plátano a un faxo de billetes "crujientes y molientes"?, ¿como vai ser ese o aberrante orixe humano?... [a cursiva expresa sarcasmo]
Este artigo de OPINIÓN é simplemente para recordar o retrógado que é o ser humano e o planeta en xeral.
Espero os vosos comentarios...

NOTA: aquelas persoas que sintan aludidas e ultraxadas porque "ose" comparar ao ser humano cun chimpancé, díganlle ao seu Deus que me mande un raio dos seus, así polo menos verémolo algunha vez...
Porque si, señores, provimos dun mono!!

O prodixioso Señor da Xe

Agradecementos

Moitísimas grazas por axudarme a acadar as primeiras mil visitas no blog do Señor da Xe.

Isto non sería posible sen a inestimable axuda do Señor da Z, culto e atento como poucos; moitas grazas ao noso amigo "italiano" Il Signore "S", por esas críticas e axudas na personalización da páxina; agradecerlle á bloguera ArreDemoo por darlle un toque fiminino ao blog.

Ademáis esto non sería real nin palpable sen os comentarios e sen a presenza de outros amigos na rede, e sobre todos aos seus comentarios: María, por sempre aparecer por aquí; Miguel, por ese comentario tan..... "conciso", Natalia, e a algún que outro anónimo que haxa por ahí...

Creo que non me olvido a nadie (tampouco hai tantos para que non se dea un acordado deles), senón pido sendas desculpas.

Esperemos que esto vaia a máis!!

Moitas grazas de novo.

O ¿emocionado? Señor da Xe

Unha pequena gran homenaxe

O que sigue é un pequeno homenaxe para un gran galego, que sirve de imaxe neste blog de verbas baldías, non creo que mereza dito sacrilexio...

Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao (nado en Rianxo, Galiza, no 1886) foi un polifacético político, escritor, pintor e debuxante e caricaturista galego, así como un dos pais do nacionalismo galego.

A súa obra sempre reflexou o seu compromiso co galeguismo e co mundo, coa terra galega e cos galegos.

Estudiou mediciña, polo cal afirmaba: "Fíxenme médico por amor a meu pai; non exerzo a profesión por amor a humanidade".

Morreu no exilio nos Bos Aires, Arxentina, no ano 1950.

Eu só podo destacar a súa fantástica obra...
1.Cego da romería (1913)
2.Un ollo de vidro. Memorias dun esquelete (1922)
3. As cruces de pedra na Galiza

4.Cousas (1926, 1929)
5.Cincoenta homes por dez reás (1930)
6.As cruces de pedra na Bretaña (1930)
7.Nós (1931)
8.Os dous de sempre (1934)
9.Retrincos (1934)
10.Galicia Mártir (1937)
11.Atila en Galicia (1937)
12.Milicianos (1938)
13.Sempre en Galiza (1944)
14.Os vellos non deben de namorarse (obra teatral representada en 1941, publicada en 1953)
15.As cruces de pedra na Galiza (1950)

... e a calidade e a "mensaxe" dos seus debuxos: con textos agudos mostrános a Galiza agraria, o caciquismo, as pobres xentes do campo, os cegos e desamparados, o sufrimento dos habitantes da Galiza, todo baixo un punto de vista crítico e realista pero cun vistazo humorístico.

"Si me tocase a min a lotería compraba pan..."


















-Eu pensei que ian a repartir as riquezas.
-Pois eu xa me daba por satisfeito se repartisen a fame.









"Así quixeron que sempre fose a nosa terra"








-Eu non quería morrer alá, ¿sabe, miña nai?













Pero como non son capaz de referirme como se merece a este gran home, deixo que o faga por min, e a través da poesía Ramón Cabanillas:

¡Irmán Daniel!
Na praia de Rianxo
caían como bágoss as estrelas,
espallaban teus aies derradeiros
bruantes ventos das andinas serras,
e ondas galgantes, en cramor, chegadas
da pratense ribeira,
contaban no areeiro que te foras
da sereidade pola plan vereda?
o camiño que nunca se desanda,
o vieiro sin fin?
Na noite pecha
entréi pinal adiante, medoñento,
a ialma dun feitizo prisioneira.
Fungaban os ramallos un responso.
brillaba a frouma verdecente acesa,
en velorio de honra ó teu relembro.
Ergueitas cara ó ceo as ponlas, era
cada pino un cruceiro,
labra xenial da tua man maiestra,
e aquel forte e lanzal, que tempos idos
escoitóu a túa prácida conversa
co sabidor e xurdio
Profundador de voces milagreiras,
inquiréu delorido, en despero:
¿De qué morte morréu a nosa prenda?
Atravesóume o peito
un dór punxente e esguío de saieta
e díxenlle a verdade crú, tinguindo
cunha pinga de sangue cada verba:
¡Morréu do mal dos bós e xenerosos!
¡Morréu de amor á Terra!

O galego (e orgulloso de selo), o Señor da Xe

Grandes vocalistas da historia...

Última parte dos máis grandes...
Neste caso poño unha lista de grandes voces do Rock (humildemente aportados por min), ou que a min me gustan, posto que non teño madeira de crítico (seguramente debido a unha falta grave de obxectividade, xD)

>Freddie Mercury (1946-1991): dise que tiña unha malformación na gorxa, e que sen esa doenza houbera tido un rexistro de voz aínda máis alto. A súa voz e a súa presenza escénica son inigualables.


> Robert Plant (1948-...): o cantante de Led Zeppelin, cunha poderosa voz e un alto rexistro de vocal, aínda que en directo fose bastante proclive a soltar chillidos sen sentido, considerado un dos mellores vocalistas de toda a historia do Rock.


> Roger Daltrey (1944-...): membro fundador e voz principal do conxunto The Who, abstemio e contrario ao consumo de drogas, é unha das voces máis recoñecidas da música Rock.

(da película "Tommy")

> Ian Gillan (1945-...): voz da banda Deep Purple, considerado un dos cantantes máis destacados e influíntes da historia do Rock, pois posuía nos seus comezos un rango de voz moi extenso, no cal se movía sen aparente esforzo e con moita precisión nos rexistros máis altos.

("Child In Time", boa mostra da calidade deste frontman)

> Bruce Springsteen (1940-...): "o xefe", gran cantante, un artista con moita carisma e un poeta da rúa que pon a voz e a rabia ás inxustizas da vida e da sociedade.


> Bon Scott (1946-1980): cantante de Rock coñecido por ser membro e a "peculiar" voz do grupo australiano AC/DC desde o ano 1974 ata a súa tráxica morte.

("Love Song", si!! AC/DC ten unha balada...)

> Ronnie James "DIO" (1942-...): alcanzou a fama e o recoñecemento co seu traballo en grupos como Elf, Rainbow, Black Sabbath e Dio, coa súa inconfundible técnica, timbre e rexistro, que o fai ser considerado a voz máis emblemática da historia do heavy metal.

(forza Dio, esperamos que superes esa fodida doenza...)

> Bruce Dickinson (1958-...): vocalista da gran banda Iron Maiden, considerado tamén unha das mellores voces da historia do heavy metal, sen lugar a dúbidas.


> Kurt Cobain (1967-1994): cantante, compositor e guitarrista da banda de grunge Nirvana é recoñecido como un dos grandes vocalistas da historia do Rock (tamén ten cabida en todas as listas dos mellores guitarristas), coa súa característica voz rota e desgarrada, que añadía un plus as súas cancións.

(Debía terminar así, con ese ruxido e con esa canción...Cun berro)

Quedanse no tinteiro: Matthew Bellamy (Muse, peculiar pero gran voz), Jim Morrison (The Doors), Axl Rose (Guns N' Roses), Rob Halford (Judas Priest), Janis Joplin (unha muller), Eddie Vedder (Pearl Jam, unha pedazo voz), Chris Cornell (Soundgarden e Audioslave, antes de perderse por ahi...), Joe Cocker, Paul McCartney (The Beatles), Mick Jagger (Rolling Stones), David Coverdale (Whitesnake), Leo Jiménez (Stravaganzza, Saratoga, 037), Steven Tyler (Aerosmith) e moitos máis...

O soberbio Señor da Xe

Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) Hoxe: Avatar

Despois de varias semanas no dique seco volve a este blog a sección dos venres (escritas os sábados), e neste caso é o momento de falar de Avatar.

Avatar é unha película dirixida por James Cameron (aquel que fixera Titanic, que agora fixo este filme que ten bastante pouco que ver con aquela) que tiña pensado habela feito xa en 1999, pero como non existía a tecnoloxía adecuada tivo que esperar 10 anos para realizar este proxecto multimillonario (500 millóns de dólares, uns 300 millóns de euros, 3 cristianos ronaldos e unha perna do cuarto; por poñer equivalencias).

Podería fixarme en certos puntos e criticar duramente certas partes pero neste caso non o vou facer posto que esta película SI que me gustou, a pesares dos 165 minutos aproximadamente que dura a película non se fai longa nin pesada en ningún intre, polo que si se podería criticar aos cines por facer un descanso innecesario no medio.

Poderíamos decir que se trata dunha película de videoxogo (ou un videoxogo de película) cuns efectos especiais punteiros, seguramente clara gañadora do Oscar aos efectos especiais. A verdade é que promete unha revolución na maneira de ver e facer cine, pero persoalmente espero que non substitua ao cine de toda a vida, con actores de carne e óso e actuacións dignas de toda alabanza.

Destacar a mensaxe ("oculta") ecoloxista da película e o papel "explotador" das grandes empresas, o cal está moi ben, aínda que desgraciadamente e probablemente nadie o teña en conta ao saíres das salas de cine.

Conclusión: a pesares dun guión e dunha historia máis que predicible, e un traballo cos típicos tópicos de sempre (o tenente do exército sen escrúpulos, soldados que seguramente estean "cheos" de matar xente extranamente pacíficos, a morte dos compañeiros "mártires" do protagonista...) unha película MOI entretida e aconsellable.

Sen ánimo de batallar, o Señor da Xe

Bestiario (Bestiarum Vocabulum)

Ou compendio de bestas, volúmenes ilustrados que describían animais, plantas e incluso rocas, moi populares durante a Idade Media, no meu caso de seres mitolóxicos (algo que sempre dende meniño me fascinou)

Dragón: inmensos reptís alados pertencentes a unhas das razas máis antigas da mitoloxía.

Minotauro: inmenso humanoide con cabeza e rabo de touro, moi fortes e musculosos. O máis coñecido é o do labirinto de Creta

Fada: criatura fantástica e etérea, xeralmente personificada nunha muller fermosa. Protectora da natureza.

Serea: mulleres-peixe de gran beleza e preciosa voz. Moitos mariñeiros toparon a morte ao escoitar este canto tan suxerente.

Medusa: monstro femenino que volvía de pedra a aqueles que a miraran.

Hidra: monstro xigante que ten apariencia de reptil e múltiples cabezas.

Grifo: seres voadores moi veloces, metade águia, metade león.

Hipogrifo: seres voadores, metade cabalo, metade grifo. Criaturas maxestuosas, coñecidos polo seu apetito foraz hacia a carne de cabalo.

Kraken: enorme crituara submarina que habita en océanos e augas moi profundas.

Unicornio: criatura mitolóxica representada como un cabalo branco, con patas de antílope, barba de chivo e un corno na súa fronte.

Pegaso: corcel alado de natureza máxica, intelixente, bondadoso e salvaxe.

Centauro: ser con corpo de cabalo e torso, brazos e cabeza de home. Habita en equilibrio coa natureza, caza só o que precisa para vivir e se tala unha árbore, pranta outra.

Fénix: o Ave Fénix é un enorme páxaro envolto en chamas e de plumaxe vermello anaranxado, coma o lume. Un ser máxico e fabulos capaz de resucitar das súas propias cinzas.

Dríade: xurdiron da coñecida como "Árbore das Hespérides", son as ninfas das árbores en particular e do bosque en xeral.

Esfinxe: ser con corpo de león e cabeza humana. Na mitoloxía exipcia a esfinxe é unha estatua masculina, con corpo de león e torso de home, e as veces con ás. Famosa polas adiviñanzas que propoñías aos viaxeiros a cambio das súas vidas.

Cerbero: é o vixiante da porta que conecta o mundo dos vivos co reino do Hades. É un ser fero con forma canina, tres cabezas e unha cola con serpes.

Intentei poñer en principio os máis coñecidos, ou aqueles que a todos nos soan, se vos gustou este artigo aínda quedan moitos seres por poñer que seguramente non coñezades. Que lle vou facer se a mitoloxía sempre me gustou...

O máxico Señor da Xe

A historia da humanidade

Un pequeno resumo da historia da humanidade: como viaxar no tempo sempre é entretido (polo menos para min), espero que disfrutedes deste artigo tanto como eu creandoo.

PREHISTORIA: millóns de anos atrás. A aparición do home.

"Homo Sapiens" (Home que pensa): a pesares das distintas liñas evolutivas tomamos ao Homo Sapiens como punto de partida. Xurde en África.
O mundo aínda era novo, e trala desaparición dos dinosaurios, unha nova especie habita a Terra.

IDADE ANTIGA: 3.000 A.C.

Antigos exipcios: ademáis de verdadeiras obras de artes ofrecéronnos grandes logros, como a escritura.



Os Maias: grandes astrónomos, dos que incluso se di que profetizaron a fin do mundo.

Antiga Grecia: a cuna da civilización occidental. Infinitos aportes en matemáticas, filosofía, literatura, lóxica... e en todas as disciplinas da vida.

Antiga Roma: a idade de ouro de Occidente e o despertar de Oriente. A época da lei escrita.

IDADE MEDIA: século V

A época do cabaleiros medievais: é o momento das grandes hazañas, das grandes catedrais e de maior fervor relixioso e cristián.

O mundo árabe: en contraposición aos "Cabaleiros de Cristo", existía o igualmente rico en cultura mundo islámico.

IDADE MODERNA: século XV, comeza máis ou menos co descubrimendo de América.

Renacemento: amplo movemento cultura na Europa Occidental nos séculos XV e XVI. Os seus principais exponentes atópanse no campo das artes, tanto naturais como humanas.

Barroco: perído da historia que produxo grandes obras no campo da literatura, escultura, pintura e arquitectura, que abarca dende o ano 1600 ata o 1750 aprox.

Ilustración: o século das Luces, movemento cultural do século XVIII, denominado así pola súa declarada finalidade de disipar as tebras da humanidade mediantes as luces da razón.

IDADE CONTEMPORÁNEA: dende o século XVIII ata a actualidade.

O liberalismo e a sociedade burguesa: a inxustiza das clases e o mal reparto da riqueza contrapostos cun sistema filosófico, económico e político que promove as liberdades civís e o máximo límite ao poder coactivo de goberno sobre as persoas, oposto a calquera tipo de despotismo.

A sociedade actual: que sexa a máis preta no tempo non lle fai ser a mellor, a época na que aínda non se consiguiu superar as guerras, as desigualdades, o racismo, a violencia.... dos antigos e "inxenuos" moradores do planeta.

O entusiasta Señor da Xe