"A carga da vida acaba con nós, unha carga terriblemente pesada, que nos esmaga contra a terra, facendonos vivir a ras da mesma, facéndoa máis real e verdadeira...
Por outra banda, a ausencia de carga fai que o home se volva máis lixeiro, consiga voar, se distancie da terra, para ser real a medias, ¿para que tentar acadar o Sol? ¿o mesmo que nos fai arder a todos por igual?
¿Que prefires ti?
¿Convertirse nese ser étereo que voa libremente esquivando calquera posible obstáculo que aparece no seu camiño? ¿ou que facer ante as inxustizas e a dor allea? ¿debemos e somos capaces de aumentar a carga que nos oprime?
O medo é unha trampa, un círculo vicioso no que os nosos propios membros nos impiden facer un simple movemento e ao mesmo tempo nos insta a saír correndo, a fuxir... Nadie espera que consigas acadar a meta... O importante é sorrir, ese son que non pertenece a un neno asustado polo descoñecido, senón á agonía que se deriva da total comprensión dun adulto...
¿Seguir mirándose os pés incapaces de levantar a vista debido á carga ou seguir voando contra o vento? É ahí a cuestión, é ahí a breve e insoportable levedade do ser..."
O filosófico Señor da Xe
uffffff... prefiero a Chuck!!! Ainda te mataches pro non e o meu tema, eu elixira o das vacas... Non esta mal, moito te esforzas!!
ResponderEliminarPero isto que é?
ResponderEliminarTes moito tempo libre, se falaras de algo interesante¡¡¡jajajjaja
queremos unha batalla a morte entre os señores polo dominio dos bloggs jajaja
Pero elojo de ke pensabades ke ía falar??? se non vos justa votade o artigo kunha Bosta, komo xa fixen eu...
ResponderEliminarpodia estar peor...
ResponderEliminarsemella q nun arrebato inspirador escribiches eso todo e que á hora de publicalo...cortachesanacos
pero pode valer
as vacas tamén teñen unha breve levedade do ser, mira, así matabas dous paxaros dun tiro
JS Dixo:
ResponderEliminarO que pasa e que normalmente a carga e proporcional o diñeiro. nn en todos os casos pero si na maioria.
Encontro de moito mérito este artigo, se é de creación propia (vamos confiar na palabra do Señor da Xe) tenme moito valor que o fixera. Resultaríame moi complicado facer un artigo deste tipo por iso lle dou a noraboa totalmente, tivo que ser un artigo de moito cavilar!!
ResponderEliminarNon vou a permitir ke ko tempo ke me levou facelo (concretamente unha semana), escribir duas palabras, borrar tres, escribir media, jajajajaja... se dubide da miña palabra...
ResponderEliminarFora rumores, e de colleita propia!!
Perdoe!!! Non era a miña intención atacalo nin que se sentise ofendido!! É que me parece moi complicado facer este tipo de artigos... que lle vou facer...
ResponderEliminar