A verdade é que das poucas personas que fumos ver esta película creo que no mellor dos casos a comentarán dúas persoas, pero a min sempre me apetece facer este tipo de artigos e este non ía ser unha excepción.
¡¡Atención, este artigo pode conter detalles sobre a trama!!
Ao igual que a magnífica primeira parte, e 23 anos despois (
unha das secuelas máis tardías de Hollywood)
Wall Street 2, coa rebeladora coletilla de "
El dinero nunca duerme" é obra do recoñecido Oliver Stone (
Platoon, Wall Street, Nacido el 4 de Julio, Alejandro Magno, World Trade Center, etc) e conta no seu reparto (
de novo) con Michael Douglas (I
nstinto Básico, Acoso, Un Crimen Perfecto, Traffic, La Sombra de la Sospecha, etc) como o mítico
Gordon Gekko, "
tiburón financiero" sen ningún tipo de escrúpulos, moral, nin ética profesional, no papel que lle fixo gañar o Óscar; un dos actores de moda nos últimos tempos, Shia LaBeouf (
Transformers 1 e 2, Indiana Jones y el reino de la calavera de cristal, La conspiración del pánico) e Carey Mulligan (
Brothers).
A
sinapse reza así: tras unha longa condea en prisión, o implacable tiburón das finanzas, Gordon Gekko (
Michael Douglas) atópase fóra dun mundo que en tempos dominou. Buscando refacer a arruinada relación coa súa filla, Gekko coñece por casualidade ao que vai a ser noro, Jakob (
Shia LaBeouf), prometido da súa filla. Xuntos comezarán un intercambio, en principio, beneficioso para os dous: Gordon axudaralle a vengar a ruina do mentor de Jakob contra a insaciable ambición dun novo tiburón financiero, e éste intentarao reconciliar coa súa filla.
Conclusións: a película por si sóa é un thriller bastante bo, con tintes de drama familiar e cun guión denso, sobre todo pola temática de índole financiera, os numerosos términos das finanzas manexados (
que ao mellor non todos entenden) e a "
complexidade" das operacións levadas a cabo (
para a riqueza dun só home e a pobreza e ruina de moitas traballadores) sempre ao límite da legalidade para amasar fortunas de xigantescas proporcións e un poder sen límites, e tremendamente actual (
a peli está ambientada un pouquiniño antes do estalido da crise actual). A pesares do "
sonambulismo" do diñeiro (
xa que nunca dorme, xD) que resalta o título da película, difícilmente un pode manter a compostura ao longo da metraxe deste filme, sobre todo cando se ten á súa predecesora descrita como un peliculón e en tan altas cotas de calidade.
O Gekko rebosante de enerxía, forza e maldade da primeira; atópase nesta segunda parte descafeinado, nunha actitude tan contraria a este personaxe do cine, presentando un libro e dando consellos a Shia LaBeouf que urde unha trama bastante patética de venganza (
comparada coa extraordinaria trampa que Bud Fox, interpretado por Charlie Sheen, colaborador de Gekko na precuela, consegue tender para que este "mafias" de Gordon Gekko acabe no cárcere) contra o "
tiburón financiero" do filme que nos toca; un nemesis que non logra nin cheirar de cerca a suela dos zapatos do que fora Gordon Gekko na Wall Street do ano 1987.
Para aqueles que coma min viran a primeira parte quizáis o logren facer disfrutar os numerosos "
guiños" que ésta ofrece á súa predecesora: a aparición de Charlie Sheen nunha cea benéfica á que asiste o propio Gekko, a imaxe do famoso
móbil-pedrusco que Gekko manexaba nas súas operacións ou as enormes semellanzas entre o personaxe de Jakob e Fox nas dúas películas.
Valoración final: se non viches Wall Street e che gustan as películas de thriller político-financiero, quizáis logres disfrutar desta cinta.
O mellor: como marca do propio Oliver Stone, a crítica feroz ao sistema estadounidense de gran especulación e voraz avaricia, donde todalas grandes cantidades de diñeiro se teñen que facer da outra beira da liña de todo o legal e a un sistema bancario terriblemente responsable da situación económica actual.
O peor: haber visto a primeira antes...
O ecuánime 
Apocalyptica - "7th Symphony" (2010)
Helloween - "7 Sinners" (2010)
Tarja - "What Lies Beneath" (2010)
Nin Oscars, nin Razzies, nin ostias...
O lineal A é unha escritura da Civilización minoica de Creta. Empregouse do seculo XVII ao XV a. C.. A escritura só pudo ser descifrada nunha pequena parte. Algúns investigadores ven nela una predecesora da escritura lineal B (un sistema de escritura usado para escribir o grego da época micénica, que si foi descifrado). Coñécense aproximadamente 70 caracteres silábicos, 100 caracteres con significado propio (que se combinan en parte cos caracteres silábicos) e diversos signos de cifras .
En 1933, sete barras de ouro foron concedidas polo xeneral Wang en Shangai, China. Estas barras de ouro parecen representar os certificados relacionados cun depósito dun banco en Estados Unidos. Os lingotes de ouro teñen imaxes, escritura china , e criptogramas en letras latinas. Nadie aínda dou cunha teoría correcta en canto ao seu significado.
Na primavera de 1885 publicouse un panfleto anónimo de 23 páxinas titulado “os papeles de Beale”. Nel contabase a historia dun tesouro escondido nas colinas de Virxinia. As únicas pistas que se daban eran tres cartas de Thomas J. Beale e tres mensaxes cifrados. As cartas contaban que en 1817, 30 homes descubriran unha veta de ouro ao norte de Santa Fe. As cartas ademáis explicaban donde estaba escondido o tesouro (concretamente na primeira carta cifrada), na segunda, o contido; e na terceira, a relación de familiares que debían recibilo. En 1862, as cartas chegaron ao desconocido autor do folleto que, ademáis, revelaba a descodificación da segunda cifra de Beale: a clave estaba na Declaración de Independencia dos EEUU. Sen embargo, as outras duas cartas permanecen intactas. Que se sepa, nadie consiguiu atopar o tesouro.
É unha escultura que se atopa no exterior das instalacións das oficinas da CIA en Langley, Virxinia, dende o ano 1990. Foi encargada pola CIA ao escultor James Sanborn.
Este fascinante enigma comezou a mediados do seculo XVIII. Entre as obras realizadas entonces destaca unha obra escultórica, chamada O Monumento dos Pastores, que consiste nunha réplica en relieve do famoso cadro "Los pastores de la Arcadia", de Nicholas Poussin, anque concebida como si se tratara dunha imaxe reflexada nun espello. Baixo as figuras dos pastores, que observan con atención a enigmática frase «Et in Arcadia Ego» (Y en la Arcadia Yo) pode apreciarse, en baixorrelieve, outro críptico mensaxe formado por dez letras (D.O.U.O.S.V.A.V.V.M), cuxo significado nadie descifrou ata o momento.
O que o mundo non se esperaba era que o gran guitarrista da mellor banda de todolos tempos, Jimmy Page (seguramente queden dúbidas, pero estoume a referir ao guitarrista de Led Zeppelin); e seguramente outros antes ca él, sorprendera a propios e extranos cunha "rara" guitarra de doble mástil.
O tipo ata se sacou unha con forma de corazón... xD
Ou Disco de Phaistos. Este curioso achado arqueolóxico de finais da Idade
[Lado B do Disco]
Este é unha carta codificada escrita por Edward Elgar a Miss Penny, que foi acompañada por outra fechada o 14 de xullo de 1897. Penny non foi capaz de descifralo e o seu significado permanece descoñecido ata os nosos días.
Un misterioso libro ilustrado, de contidos descoñecidos, escrito fai uns 500 anos por un autor anónimo, nun alfabeto non identificado e nun idioma incomprensible, denominado o voynichés.
