Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) HOXE: X-Men: Primera Generación

Non vos extrañedes se en próximos artigos/reseñas de película do Señor da Xe aparecen novas "críticas" de películas sobre superheroes, posto que xa nos estamos a meter no periodo estival, no cal como todos sabemos Hollywood comeza de sacar títulos e títulos por doquier (normalmente de fácil dixestión, aínda que a miúdo, máis do que a veces se pode soportar, se lle cole algún filme moi, moi complicado de tragar); ademáis dos numerosos proxectos que xa están máis que anunciados e promocionados.

¡¡Atención, este artigo pode conter detalles sobre a trama!!

Buscábase dar un soplo de aire fresco á saga da patrulla Xe (non, a pesares do parecido do nome, o dono e autor deste blog non posúe don especial ningún nin ten nada que ver con estes heroes mutantes, bueno algo raro si que é... bueno, é igual... XD) logo da "suposta" diminución de calidade co paso das entregas da triloxía inicial (non sei, a min gustaronme... bueno a 2º menos...) e do tamén "suposto" fiasco do reboot de Lobezno (digo suposto, xa que para os gustos están as cores, aínda que despois os números tiren para un lado ou para o outro), e parece ser que Matthew Vaughn, director e responsable deste cambio, o conseguiu. Aínda que este británico teña poucos títulos cinematográficos no seu haber (a divertida Stardust; Kick-Ass: listo para machacar, que me dixeron que estaba ben; e o bo thriller Layer Cake, así como a que nos ocupa) parece que sabe o que fai e non está de máis seguilo de preto de aquí en adiante.
A sinapse do comezo da saga dos X-Men, conta unha historia secreta que alude aos coñecidos acontecementos mundiais da Guerra Fría. Antes de que os mutantes se mostraran ao mundo, e antes de que cambiaran os seus nomes polos de Profesor X e Magneto, Charles Xavier (James McAvoy) e Erik Lehnsherr (Michael Fassbender) eran dous xoves que descubrían os seus poderes. Non había animadversión algunha entre eles, senon que lles unía unha sincera amizade e decidiron traballar xuntos e crear un grupo de mutantes para evitar o Armagedón nuclear. Foi entón cando unha enorme brecha se abreu entre eles e supuso o comezo da eterna guerra entre a hermandade de Magneto e os X-Men do Profesor X.
Conclusións: aínda que pareza mentira existen películas nas que, a pesares de darse por suposto que o guión será sacrificado en pos da acción palomiteira que máis abunda nas pelis de superheroes, parten do mesmo como unha base sólida para levar a cabo unha película na que, si, os efectos especiais e visuais para disfrute do persoal están a orde do día, pero que non adoleza dunha continua falta de sentido en canto aos feitos nin de, por chamalos dalgunha maneira, "vacíos argumentais". 'El Caballero Oscuro' de Nolan marcou o camiño e esperemos que sigan a aparecer títulos que tomen exemplo e concurran en entretidas e recomendables películas como a que enche este artigo, ten en conta que ademáis persoalmente, e como xa sempre dixen, a un servidor lle gusta ver en "formato real" e na gran pantalla os debuxos e heroes que disfrutaba e admiraba de cativo.
Mención especial para a banda sonora, sobre todo os temas que soan para Magneto e os seus continuos debates internos.
Os primeiros carteis de promoción da película estaban tan mal feitos que todos se esperaban un desastre con esta entrega pero parece ser que non foi así, polo que o Sr. Hollywood non vai deixar de explotar algo que a primeira vista parece rentable e seguramente teñamos máis entregas.

Apuntes frikis: topados por casualidade, e nunca froito da miña experiencia televisiva nin comiqueira, co único fin de facer bulto e encher un pouco esta pobre e torpe crítica:
- Mística pasou a súa infancia en Alemaña e non coñeceu a Xavier.
- A primeira xeración a compoñían outros estudiantes diferentes (agás Bestia que sí que estaba).
- O casco de Magneto creouno Xavier para él mesmo.
- Xavier quedouse paralítico dunha forma absolutamente diferente.
- Moira era xenetista, non axente secreta da CIA.
E máis detalles que na película (en contra da verdadeira historia) se modificaron de maneira non demasiado deleznable.

Valoración final: eu disfruteina moito polo que a recomendo.


O mellor: é raro en pelis deste tipo, pero McAvoy e Fassbender me parece fixeron un gran traballo. O cameo de Hugh Jackman.
O peor: Mística e Bestia (a veces parece un peluche... XD)

O decoroso