Como realmente esta serie de artigos foi concebida coma unha triloxía de cousas (realmente hobbyes do Sr. da Xe) que parecían non mostrarnos nada novo baixo o Sol (descubro inútilmente o significado do título) nunha serie de considerables e animosos debates; me dispoño a cerrala con maior ou menor acerto e decoro, coa obrigada seguinte cuestión, a cal é ao mesmo tempo a principal, ¿está o blog do Señor da Xe nas últimas?.
Recapitulando rápidamente, e recordando emocionado a orixe desta aventura cibernética, anhelando aqueles entusiasmados comezos nos que ata catro blogueiros (sempre no recordo o desaparecido, no ciberespazo soamente, Il Signore S) se esforzaban por traer á xente novos, interesantes e orixinais, ¿por que non?, artigos; sempre acompañado dos altibaixos (referentes á elaboración de material novo) propios da preguiza dominante no editor, pensador e responsable deste blog (eu), con, sexamos xenerosos, 10 seguidores en maior ou menor medida asiduos, ata chegar ao recente "stand by" intelectual (¿por que non? de novo) e creativo, no cal apenas conservamos 3 comentaristas. Que quede claro, esto non é unha obligación, no caso de que o número de comentarios baixen e queiramos buscar culpables, non temos máis que mirarnos a nós mesmos.
Non sei, a pesares de que esta terceira parte fose concebida para animar aquel receso ou cese de artigos publicados nun momento dado, e que pareza recuperada a ansia de antes neste administrador polos últimos títulos sacados á luz, e que quizais fosen demasiadas ambiciosas as miñas propias pretensións en canto a este sitio web (ben é certo que se un non se dá a coñecer malamente imos, aínda que tamén é verídico que houbo xente que entrou a comentar unha vez e non volveu, polo que seguramente o producto non haxa sido da suficiente calidade; bueno, me perdo...), ¿pode o Señor da Xe ser de novo un espazo, polo menos, máis visitado e comentado?, ¿vale a pena que a miña persoa intente aparecer máis a miudo con novos artigos?.
Recapitulando rápidamente, e recordando emocionado a orixe desta aventura cibernética, anhelando aqueles entusiasmados comezos nos que ata catro blogueiros (sempre no recordo o desaparecido, no ciberespazo soamente, Il Signore S) se esforzaban por traer á xente novos, interesantes e orixinais, ¿por que non?, artigos; sempre acompañado dos altibaixos (referentes á elaboración de material novo) propios da preguiza dominante no editor, pensador e responsable deste blog (eu), con, sexamos xenerosos, 10 seguidores en maior ou menor medida asiduos, ata chegar ao recente "stand by" intelectual (¿por que non? de novo) e creativo, no cal apenas conservamos 3 comentaristas. Que quede claro, esto non é unha obligación, no caso de que o número de comentarios baixen e queiramos buscar culpables, non temos máis que mirarnos a nós mesmos.
Non sei, a pesares de que esta terceira parte fose concebida para animar aquel receso ou cese de artigos publicados nun momento dado, e que pareza recuperada a ansia de antes neste administrador polos últimos títulos sacados á luz, e que quizais fosen demasiadas ambiciosas as miñas propias pretensións en canto a este sitio web (ben é certo que se un non se dá a coñecer malamente imos, aínda que tamén é verídico que houbo xente que entrou a comentar unha vez e non volveu, polo que seguramente o producto non haxa sido da suficiente calidade; bueno, me perdo...), ¿pode o Señor da Xe ser de novo un espazo, polo menos, máis visitado e comentado?, ¿vale a pena que a miña persoa intente aparecer máis a miudo con novos artigos?.
¿Vos que opinades?
O aciago 
Realmente non fai falla que nadie comente este artigo, o fixen simplemente para non deixar orfa esta mini serie de artigos, posto que a idea deste tercer debate foi pensada algún tempo atrás, e a pesares de que estiven a pensar noutro tema calqueira que sacar a debate seguindo a liña dos anteriores.
ResponderEliminarTampouco pretendo darme un baño de masas e rodearme de piropos, nin estou envolto nun aura de pesimismo existencial nin nada polo estilo, simple e llanamente repito, o fixen para cerrar a triloxía.
P.D.: se só era para iso, ¿¿¿¿para que o fixen realmente????, puiden haber deixado a serie incompleta e crear unha especie de mito no meu blog, cachis... XD
P.D. (2): para despexar as dúbidas sobre a continuidade do blog penso publicar un artigo xusto despois deste... XD
Pensando (¿?) podedes aproveitar o artigo para criticar o blog e aconsellarme sobre que cambiar, facer ou desfacer.... jajajajaja
ResponderEliminarpola miña parte todo está moi ben...salvo que o tempo non me chega para todo,nin para crear artigos nin para visitarvos con asiduidade....pero bueno esto é todo culpa do 2012,si xa o decían os maias....por algún extraño fenómeno que descoñezo a terra ó parecer este ano xira máis lenta, mentres que a nós nos pasa o tempo máis rápido.....en definitiva....a culpa é do fin do mundo! aLA!
ResponderEliminarsen embargo o chat telo super activo jajajaaja
ResponderEliminar