Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) HOXE: El Origen Del Planeta De Los Simios

Chegounos xa hai uns anos, basada nunha novela dun autor francés Pierre Boulle (tamén escritor de 'El puente sobre el río Kwai') e dirixida por Franklin J. Schaffner, 'El Planeta de los Simios': uns astronautas (o bo de Charlton Heston) nunha viaxe espacial vense obrigados a realizar un aterrizaxe forzoso nun planeta a priori desolado, que ao final non o era tanto, posto que unha sociedade de simios intelixentes dominaba á raza humana, á cal esclavizara por salvaxe e incivilizada (¿crítica oculta?, non o sei... XD), convertida en clasicazo do séptimo arte e incluso con nominacións aos Oscar da época incluídas. Anos ha, Tim Burton (que cousa máis rara, sen Depp; eso si, coa que era ou logo pasou a ser a súa muller, Helena Bonham Carter) fixo un remake, que cartos recaudou, pero se estrelou estrepitósamente coa crítica (o cal é normal, pois é moi maliña...). E agora, para tocar as narices dos máis escépticos, visto o percal (despois do éxito da primeira, sucedéronse como catro pelis máis do tema e incluso unha serie para a televisión, a cada cal máis mala), entre os que eu me inclúo, presentan esta precuela... título rebuscado: 'El Origen del Planeta de los Simios'.

¡¡ Atención, este artigo pode conter detalles sobre a trama!!

O filme conta cun director novel á súa fronte, Rupert Wyatt, e cóntanos a historia (sinapse) de como a investigación do científico Will Rodman (James Franco), exercida en primates, na loita do alzheimer, enfermidade que afecta ao seu pai (John Lithgow), e como a raíz da extraordinaria evolución da intelixencia dun dos mesmos, de nome César (Andy Serkis), acabará por desembocar nunha rebelión sen precedentes que a de cambiar a vida na Terra tal é como era coñecida.

O máis notable do reparto é sen dúbida: James Franco ('127 Horas', 'Mi Nombre es Harvey Milk') e Andy Serkis (o famoso Gollum, da triloxía de 'El Señor de los Anillos', ou o 'King Kong' de Peter Jackson) que é caracterizado no papel dun primate, ao cal presta os seus movementos e a súa faciana (bueno, concretamente as súas expresións faciais... Serkis non é moi feito o home, pero tampouco é para chamarlle mono... XD). Son acompañados no filme por: Freida Pinto ('Slumdog Millionaire') ou John Lithgow, así como o encasillado actor que fai de Draco Malfoy na serie fílmica de Harry Potter, como rapaz repelente e cabrón que non tardas nin un suspiro en collerlle manía tan pronto se cruza no teu campo de visionado.

Conclusións: podo entender o malsano interés que hai en Hollywood por rebootear (facer reboots, facer precuelas) todo filme que pillan, pero non que o fagan á lixeira, que o curren, e que nós logo o creamos; pois neste caso ocurriu o que non me esperaba (tendo en conta especialmente que aborrezo a anterior de Burton), para sorpresa de moitísima xente, que se construeu unha película coherente, nun agradecible intento de facelo "realista", ben hilvanado dende o principio ata a fin, sen perderse "polos cerros de Úbeda" nin fliparse. A película comeza ben, segue ben e acaba ben. Unha simpleza nada habitual no cine. E iso deber ser simple e llanamente por obra e graza do seu director (e pola súa destreza trala cámara), Rupper Wyatt, que a pesares da súa corta traxectoria cinematográfica, nos presenta un producto de maiúscula calidade (polo que non facía falla presentarnos e promocionarnos o mesmo soamente por contar cos responsables dos efectos especiais de Avatar e bla bla bla bla). No tema dos actores resalta, nun principio, James Franco, que sempre cumple de sobra como se espera nun bo actor coma él; pero o realmente reseñable é o traballo de Andy Serkis, e como é capaz de remitirnos toda a expresividade de Cesar e moi doadamente as emocións do personaxe que encarna (lin rumores dunha posible nominación aos Oscar para este home, algo que na miña opinión non estaría nada mal, á par de orixinal). Freida Pinto pola súa banda ten un papel totalmente irrelevante, e pouco máis que comentar sobre o resto do plantel. Para rematar direi que a película entreten, emociona e fai cavilar, ¿qué máis se pode pedir?.

Curiosidades: hai varios guiños ás versións anteriores, por exemplo, a aparición dunha estatua da liberdade pola metraxe.

Valoración final: a sorpresa do verán sen dúbida. A 'Origen' deste ano.

O mellor: Andy Serkis, a historia e a forma de narrala en concreto, e a película en xeral.

O peor: e que conste, que por poñer algo, algúns clichés: un papel femenino para endulzar a historia, o típico chupatintas empresario ao que só lle interesa o diñeiro, etc etc.

O modélico