Desta o título do artigo si está acertado... xD
¡¡Atención, este artigo pode conter detalles sobre a trama!!
Como sempre, comezando polo principio, 'Código Fuente' forma parte da filmografía do novel director Duncan Jones (digo novel xa que conta con só duas películas no seu haber), que tamén o fora da rara (e orixinal) 'Moon' (estas temáticas "raras" parecen do gusto deste director, algo que se agradece nun intento por ser orixinal no tedioso e interminable bucle que conforma Hollywood en canto aos centos de películas que dá en "parir"). Co coñecido Jake Gyllenhaal (creo habelo escrito ben, xD) á cabeza ('Brokeback Mountain', 'Amor y otras drogas', 'Prince Of Persia'), esta película é a historia do que pudo ser e non foi, logo me explico.
O capitán Colter Stevens (o propio Jake) é un soldado que forma parte dun programa experimental do goberno para investigar un atentado terrorista, desperta na pel dun viaxeiro no tempo cuxa misión é a de "vivir" (e as comiñas son importantes) unha e outra vez o atentado a un tren ata que consiga averiguar quen é o culpable. Aquí remata a sinapse. O resto do reparto (principal) confórmano Michelle Monaghan ('Adios pequeña, adios', 'La conspiración del pánico'), Vera Farmiga ('El niño con el pijama de rayas', 'Up in the air') e Jeffrey Wright ('La jungla 4.0', 'Quantum of solace').
Conclusións: como xa dixen, 'Código Fuente' é a historia do que pudo ser e non foi; collendo claramente a testemuña da xenial (opinión persoal) 'Origen' do mestre Nolan, esta película recolle unha temática bastante interesante pero que non souperon desenrolar en demasía.
É a historia do que pudo ser e non foi xa que unha vez vista a película non me quedou nada claro que coño é o "código fuente" de marras, e non creo que nin os creadores do filme o tiveran.
É a historia do que pudo ser e non foi porque a película comeza ben pero que principalmente e falando en plata a joden ao final... ATENCIÓN SPOILER para min 'Código Fuente' termina cando se paraliza a imaxe FIN SPOILER.
Quita o cento de esterotipos e clichés de toda pelicula de acción e quita a máxima premisa hollywoodiana de que en toda película ten que haber unha historia morrántica; pois a pesares de todo eso (o cal todo espectador de cine comercial con dous dedos de frente que se dispón a ver esta película xa debe contar con elo) a película consegue entretener, de sobra ademáis (non dura moito e tendo en conta ademáis a calidade da cartelera últimamente), e sería unha película máis por encima da media (que o é) se acabara onde o remarco (chegado a ese punto ata me sentin en presenza dunha película máis que digna), ¡pero non!, decisión últimas tomadas en despachos provocan que a película deba ser pasada polo embudo hollywoodiense e provocan ademáis que o "happy ending" sobradamente coñecido deba ser "incrustado" (non hai outra palabra, xa que parece verse a leguas que o director non quería un final así) na mesma, provocando que o filme baixe enteiros en calidade (chegado a ese punto desexei haberme levantado da sala no momento anteriormente mencionado).
Non deixarei de comentar que se alguén veu 'En el punto de mira' e non lle gustou, quizais (no, seguro) tampouco lle gustará esta.... aquela xa tiña os suficientes viaxes ao mesmo momento e lugar que un espectador pode soportar... xD
Valoración final: unha película entretida que de haber resolto de mellor maneira o "exame" dos productores sería outra historia.
O mellor: Michelle Monaghan e a escea da explosión dentro do tren dos protagonistas frente a frente...
O peor: a extrana certeza que vai medrando nun mesmo co paso dos minutos ao comprobar que outra vez Hollywood nola vai meter doblada... xD
O capitán Colter Stevens (o propio Jake) é un soldado que forma parte dun programa experimental do goberno para investigar un atentado terrorista, desperta na pel dun viaxeiro no tempo cuxa misión é a de "vivir" (e as comiñas son importantes) unha e outra vez o atentado a un tren ata que consiga averiguar quen é o culpable. Aquí remata a sinapse. O resto do reparto (principal) confórmano Michelle Monaghan ('Adios pequeña, adios', 'La conspiración del pánico'), Vera Farmiga ('El niño con el pijama de rayas', 'Up in the air') e Jeffrey Wright ('La jungla 4.0', 'Quantum of solace').
Conclusións: como xa dixen, 'Código Fuente' é a historia do que pudo ser e non foi; collendo claramente a testemuña da xenial (opinión persoal) 'Origen' do mestre Nolan, esta película recolle unha temática bastante interesante pero que non souperon desenrolar en demasía.
É a historia do que pudo ser e non foi xa que unha vez vista a película non me quedou nada claro que coño é o "código fuente" de marras, e non creo que nin os creadores do filme o tiveran.
É a historia do que pudo ser e non foi porque a película comeza ben pero que principalmente e falando en plata a joden ao final... ATENCIÓN SPOILER para min 'Código Fuente' termina cando se paraliza a imaxe FIN SPOILER.
Quita o cento de esterotipos e clichés de toda pelicula de acción e quita a máxima premisa hollywoodiana de que en toda película ten que haber unha historia morrántica; pois a pesares de todo eso (o cal todo espectador de cine comercial con dous dedos de frente que se dispón a ver esta película xa debe contar con elo) a película consegue entretener, de sobra ademáis (non dura moito e tendo en conta ademáis a calidade da cartelera últimamente), e sería unha película máis por encima da media (que o é) se acabara onde o remarco (chegado a ese punto ata me sentin en presenza dunha película máis que digna), ¡pero non!, decisión últimas tomadas en despachos provocan que a película deba ser pasada polo embudo hollywoodiense e provocan ademáis que o "happy ending" sobradamente coñecido deba ser "incrustado" (non hai outra palabra, xa que parece verse a leguas que o director non quería un final así) na mesma, provocando que o filme baixe enteiros en calidade (chegado a ese punto desexei haberme levantado da sala no momento anteriormente mencionado).
Non deixarei de comentar que se alguén veu 'En el punto de mira' e non lle gustou, quizais (no, seguro) tampouco lle gustará esta.... aquela xa tiña os suficientes viaxes ao mesmo momento e lugar que un espectador pode soportar... xD
Valoración final: unha película entretida que de haber resolto de mellor maneira o "exame" dos productores sería outra historia.
O mellor: Michelle Monaghan e a escea da explosión dentro do tren dos protagonistas frente a frente...
O peor: a extrana certeza que vai medrando nun mesmo co paso dos minutos ao comprobar que outra vez Hollywood nola vai meter doblada... xD
ai vai a miña opinión:
ResponderEliminarainda k en moitas cousas coincido co autor destas liñas eu discrepo en k o final sexa malo para a pelicula posto k a min nn me gustan nada os finales abertos ( como o de orixen coa merda do couso dando voltas) se esta peli acabara cando se para a imaxe enton crearia a duda sobre todo o visto na pelicula ( algo k ai xente a k lle gusta pero a min nn especialmente).
En canto os actores o tipo é un crack ( ver amor y otras drogas ) e as tipas están boas ( pelicula americana xa se sabe )
En canto o k nn é o final da peli...pois pa min sobran certos momentos k nn levan a nada ( como cando baixa do tren pensando k o asasino é un tipo k o final nn é ) e k fan algo aburrida a peli.
Conclusión: Moi boa pelicula ou polo mens orixinal con actores sobresaintes e cun guion aceptable; o malo o pouco k dura e kizais o pouco aprobeitado k está o argumento do k penso se poderia sacar mais.
ai keda eso
Non está mal, creo que é o que mellor resume a opinión que tiven ao rematar de vela. Eu coincido totalmente con que esta debería ter un fin que non é o que tivo, vino moi precipitado e non me cadraba coa historia ao paso dos minutos. Tendo en conta que hai home e muller, poderíase esperar que remataran xuntos, pero a película é moito máis que a historia deles en concreto. De feito se rematara cando para a imaxe quedaría con mellor sabor de boca.
ResponderEliminarTodo o que fomos descubrindo ao longo da película e cara o final, non só descubrir o terrorista senón tamén da posibilidade de salvar aos viaxeiros e en especial da morte do protagonista e de que o desconectaran, perde sentido con este final. Na miña opinión queda máis confuso e se me crean varios interrogantes. Sen embargo, se rematara coa súa labor sen nada sentimental polo medio sería máis coherente. A min non me "pegaba" moito e prefiro mil veces os finais abertos ca estes, os primeiros dan a posibilidade de diversas opinións e comentar puntos de vista ao rematar de vela; con esta, a boa sensación durante a película veuse un pouco chafada polo final. Coma todo, depende das preferencias e gustos de cada persoa.