Hora / Día

¡¡Benvidos!!

¡¡BENVIDOS!!

¡Non tema entrar!, un blog totalmente gratuíto, sen ningún tipo de recargo para o seu bolsillo...

Xogando a parecer un blogueiro de verdade dende o 20 de Novembro do 2009

¡Preciso da túa axuda! pincha aquí


O artigo máis comentado...

O artigo máis comentado... pincha aquí

O artigo máis raro...

O artigo máis raro... pincha aquí

O artigo máis subido de tono...

O artigo máis subido de tono... pincha aquí

Xente que visitou este blog

contador de visitas
GRAZAS POLA SÚA VISITA

Discurso final "O Gran Dictador" (Chaplin, 1940)

¡Unha declaración de principios!

Últimos Artigos Publicados

"Sei o que vistes..."

viernes, 7 de octubre de 2011

Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) HOXE: Destino Final 5

Comezarei cunha curiosidade desta... película (XD): comezou sendo un guión descartado (¿non se o cheiraban daquelas?) para un capítulo de 'Expediente X' e acabouse por converter nunha das máis famosas sagas de "terror" dos últimos anos (e supoño rentable, senon é de esperar que se deixara de facer hai tempo)

¡¡Atención, este artigo pode conter detalles sobre a trama!!

Poñámonos en antecedentes: James Wong ('El Único'), o responsable da tamaña aberración 'Dragonball Evolution', foi tamén o director da primeira parte. O éxito taquilleiro supuso unha segunda, a cargo de David R. Ellis ('Serpientes En El Avión') e unha terceira, de novo a cargo de Wong. A esas alturas o baixón de calidade era máis que palpable, ¿pero por que vamos a deixar de explotar o tema?, como se dun pique se tratara o mesmo director da segunda fai unha cuarta, eso si, en 3-D, que dá máis caché: como vos podedes imaxinar, unha secuela aínda máis penosa que as súas predecesoras que a pesares de todo triunfou en taquilla, supoñamos pola novidade visual que incorporaba (esta ten un punto a favor, os créditos iniciais constituían nun repaso ás mortes das tres anteriores). Como nadie é capaz de adiviñar que visionarios pululan polas oficinas de Hollywood, Steven Quale nos trae unha máis, a quinta, eso si, tras vela síntome na necesidade de anunciar que esta si debe de sela última.
A sinapse é a mesma en todas: unha persona (femenina ou masculina) ten unha premonición sobre un accidente ou catástrofe no cal perden a vida él e os seus compañeiros e acompañantes, para que logo a mesma Morte (como ente etéreo e sen aparecer físicamente na pantalla) emprenda unha sanguenta persecución para acabar con todos aqueles que de primeiras se libraran do óbito.
Conclusións: un accidente de avión, un accidente múltiple nunha autopista, un accidente nun parque de atraccións, un accidente nun circuito de carreiras, e agora un derrubamenteo dunha ponte, pero cando unha saga chega ás cinco entregas nada novo pode aportar (a pesares de que nesta intenten darlle unha burda volta de torca, SPOILER agora os jichos poden librarse da Morte se son eles quen quitan a vida a outra persoa FIN SPOILER), o único (e digo o único porque a crítica acaba un par de liñas máis abaixo) que te descubres facendo é esperando a ver cal é a posterior e "rocambolesca" (e a miúdo estúpida) maneira na que facelerá o seguinte dos personaxes (señores guionistas, o mundo está cheo de idiotas, pero nin eles se cren que a xente rebente cando se lles golpea, por moi forte que a ostia sexa).
Curiosidade do filme: os créditos iniciais fan un repaso dos obxectos dos que a Morte se apropiou para acabar coas súas víctimas e os finais mostran directamente moitas desas mesmas mortes
Valoración final: perfecta para ver con amigos e rirse das panochadas que ocurren ao longo do filme.


O mellor: a maneira de por punto e final á saga (SPOILER os a priori superviventes desta entrega atópanse no avión que se estrela na primeira FIN SPOILER), e que esta teña punto e final.
O peor: os personaxes (¿alguén se fixou que non digo nada dos seus actores? XD), o guión, etc etc etc, a historia non, porque non existe tal...


O enérxico

1 comentario:

  1. Mención especial á morte mais estúpida... a da ximnasta, nós somos algo lelos pero contabamos coa opinión dun experto fisioterapeuta coma Segade que nos confirmou que era física e lóxicamente imposible "rachar" desa maneira... XD

    ResponderEliminar

¡Boas!
Depositen aqui os seus comentarios...
Todos serán benvidos!!

Mensaxe secreta

¡¡Querido lector!! Antes de nada GRAZAS pola súa visita... Agradecerlle tamén a súa valentía posto que foi capaz de chegar ao fondo deste blog, síntase tremendamente único e especial posto que o que vostede acaba de conseguir só está ao alcance de moi pouca xente.

O feito de que un só de vostedes haxa chegado ata aquí merece a pena.

Moitas grazas de novo...