Hora / Día

¡¡Benvidos!!

¡¡BENVIDOS!!

¡Non tema entrar!, un blog totalmente gratuíto, sen ningún tipo de recargo para o seu bolsillo...

Xogando a parecer un blogueiro de verdade dende o 20 de Novembro do 2009

¡Preciso da túa axuda! pincha aquí


O artigo máis comentado...

O artigo máis comentado... pincha aquí

O artigo máis raro...

O artigo máis raro... pincha aquí

O artigo máis subido de tono...

O artigo máis subido de tono... pincha aquí

Xente que visitou este blog

contador de visitas
GRAZAS POLA SÚA VISITA

Discurso final "O Gran Dictador" (Chaplin, 1940)

¡Unha declaración de principios!

Últimos Artigos Publicados

"Sei o que vistes..."

viernes, 7 de octubre de 2011

Discos Imprescindibles XIII*

*Adicado a Jose

Warcry - "Alea Jacta Est" (2004)
Tamén existe o bo heavy metal en castelán.


---------------------------------------------------------------

Leo/037 - "Títere Con Cabeza" (2009)
Interesante proxecto en solitario deste enorme cantante.


---------------------------------------------------------------

Zenobia - "Alma De Fuego" (2009)
Un gran descubrimento.




O eximio

Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) HOXE: Colombiana


¡¡Atención, normalmente estes artigos poden conter detalles sobre a trama!! ¡¡Este non!!

Nadie se recorda como foi o primeiro "Sei o que vistes..." nos comezos deste blog que orixinou tan fastuosa sección (non dubidedes en visitalo xa que foi tan curto como intenso e ilustrativo: http://osenhordaxe.blogspot.com/2009/11/sei-o-que-vistes-o-ultimo-venres-porque.html) e para facer unha especie de tributo ao mesmo, esta "crítica" será lixeira.

AVISO A NAVEGANTES: esto non é unha crítica, é únicamente un exercicio de destripe dunha película para o simple disfrute e despliegue da tolemia do escritor.

O alto grao de flipalladas e sen sentidos desta película é tal que calqueira persoa con máis de dous dedos de fronte pode acabar intentando deixarse invidente a si mesmo. Se esta acostuma a ser xenerosa os seus acompañantes atópanse en perigo de correr a mesma sorte.

O preguiceiro

Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) HOXE: Destino Final 5

Comezarei cunha curiosidade desta... película (XD): comezou sendo un guión descartado (¿non se o cheiraban daquelas?) para un capítulo de 'Expediente X' e acabouse por converter nunha das máis famosas sagas de "terror" dos últimos anos (e supoño rentable, senon é de esperar que se deixara de facer hai tempo)

¡¡Atención, este artigo pode conter detalles sobre a trama!!

Poñámonos en antecedentes: James Wong ('El Único'), o responsable da tamaña aberración 'Dragonball Evolution', foi tamén o director da primeira parte. O éxito taquilleiro supuso unha segunda, a cargo de David R. Ellis ('Serpientes En El Avión') e unha terceira, de novo a cargo de Wong. A esas alturas o baixón de calidade era máis que palpable, ¿pero por que vamos a deixar de explotar o tema?, como se dun pique se tratara o mesmo director da segunda fai unha cuarta, eso si, en 3-D, que dá máis caché: como vos podedes imaxinar, unha secuela aínda máis penosa que as súas predecesoras que a pesares de todo triunfou en taquilla, supoñamos pola novidade visual que incorporaba (esta ten un punto a favor, os créditos iniciais constituían nun repaso ás mortes das tres anteriores). Como nadie é capaz de adiviñar que visionarios pululan polas oficinas de Hollywood, Steven Quale nos trae unha máis, a quinta, eso si, tras vela síntome na necesidade de anunciar que esta si debe de sela última.
A sinapse é a mesma en todas: unha persona (femenina ou masculina) ten unha premonición sobre un accidente ou catástrofe no cal perden a vida él e os seus compañeiros e acompañantes, para que logo a mesma Morte (como ente etéreo e sen aparecer físicamente na pantalla) emprenda unha sanguenta persecución para acabar con todos aqueles que de primeiras se libraran do óbito.
Conclusións: un accidente de avión, un accidente múltiple nunha autopista, un accidente nun parque de atraccións, un accidente nun circuito de carreiras, e agora un derrubamenteo dunha ponte, pero cando unha saga chega ás cinco entregas nada novo pode aportar (a pesares de que nesta intenten darlle unha burda volta de torca, SPOILER agora os jichos poden librarse da Morte se son eles quen quitan a vida a outra persoa FIN SPOILER), o único (e digo o único porque a crítica acaba un par de liñas máis abaixo) que te descubres facendo é esperando a ver cal é a posterior e "rocambolesca" (e a miúdo estúpida) maneira na que facelerá o seguinte dos personaxes (señores guionistas, o mundo está cheo de idiotas, pero nin eles se cren que a xente rebente cando se lles golpea, por moi forte que a ostia sexa).
Curiosidade do filme: os créditos iniciais fan un repaso dos obxectos dos que a Morte se apropiou para acabar coas súas víctimas e os finais mostran directamente moitas desas mesmas mortes
Valoración final: perfecta para ver con amigos e rirse das panochadas que ocurren ao longo do filme.


O mellor: a maneira de por punto e final á saga (SPOILER os a priori superviventes desta entrega atópanse no avión que se estrela na primeira FIN SPOILER), e que esta teña punto e final.
O peor: os personaxes (¿alguén se fixou que non digo nada dos seus actores? XD), o guión, etc etc etc, a historia non, porque non existe tal...


O enérxico

Sei o que vistes o último venres... (porque eu tamén fun) HOXE: Cowboys & Aliens

Parece que estamos a asistir nos últimos meses a un certo regreso á predilección polo tema dos marcianos: sen pensar moito creo recordar recentes estrenos como 'Skyline' ou 'Invasión A La Tierra' ('Independence Day', 'La Guerra de los Mundos' ou 'La Invasión de los Ladrones de Cuerpos' serían exemplos máis antigos), ou mesmo no eido televisivo, o remake da serie dos oitenta 'V' ou a recente 'Falling Skies'; onde hordas de marcianos parecen sentir unha rara atracción polo noso planeta e nas calen adoecen por conquistarnos con gran premura. O que nunca se lles deu por facer aos nosos iracundos veciños estelares foi conquistarnos nalgunha época pasada... ata agora... 'Cowboys & Aliens'

¡¡Atención, este artigo pode conter detalles sobre a trama!!

Do variopinto director (digoo pola diversidade da súa filmografía), Jon Favreau, nos chega esta cinta. ¿Variopinto?, me explico: este director me pasa de facer 'Elf' ou 'Zathura, una aventura espacial' (NOTA DE AUTOR: a Jumanji espacial) a facer as dúas entregas de 'Iron Man' (das cales a segunda xa fora halagada máis dunha vez neste blog). Na que nos atañe, a sinapse reza da seguinte maneira: en 1873, no Vello Oeste, os colonos e os indios enfróntanse nunha batalla salvaxe polo control das terras. Pero cando a Terra se ve amenazada por seres doutro planeta, ambos bandos deberán colaborar para salvala humanidade. No medio desta conxuntura un descoñecido (Daniel Craig) sen recordos do seu pasado, en busca de respostas coa única pista dun raro grillete que posúe nunha das súas bonecas.
Conclusións: a pesares de poder agradecer a tentativa de intentar crear un producto algo orixinal, é ben certo que estas "mezclas" de western e ciencia ficción non soen funcionar, e ahí están algúns casos como 'Wild Wild West' ou 'Jonah Hex', que as pobres son máis ben desechables. Nesta o guión e a historia tampouco axudan demasiado, e para acabar de rematalo tampouco son nada alentadoras as actuacións que o filme contén, con moitas caras coñecidas e algunhas de gran calidade interpretativa (de paso recordo o reparto do cal me esquecin máis atrás... XD): Daniel Craig (que non é mal actor) está correcto, tampouco ten para moito máis o seu papel; Harrison Ford ('El Fugitivo', 'Firewall') conta co único personaxe que ao longo da metraxe mostra algún que outro matiz (pasa do que nos parece un tipo desgraciado, a un tipo duro que se fixo a si mesmo tras moitas batallas pero que non deixa de ter a súa parte bondadosa); Sam Rockwell ('Moon', 'Confesiones de una Mente Peligrosa') está terriblemente desaproveitado; Olivia Willde ('Los Próximos Tres Días', 'Año Uno'), bue... a pobre non pasa dunha simple "cara bonita" cunha actuación desaborida e un personaxe que non parece pintar moito na indolente trama (SPOILER CUTRE os marcianos veñen por ouro, vale, pero ¿para que?, ¿para que o queren?, ¿por qué é tan importante para eles? FIN SPOILER CUTRE).
O ritmo apático e "tibio" desta crítica débese principalmente á ausencia de opinión que esta me provocou ao sair do cine, o bo de Jon me tiña no bote tras 'Iron Man 2' pero agora, a pesares de intentalo, non podo evitar sentirme decepcionado.
Valoración final: ¿entretida?, si; ¿desaproveitada?, tamén.


O mellor: Harrison Ford, no banal intento de salvalos mobles da película.
O peor: Olivia Willde (descoñezo a carreira desta muller pero nesta é horrible, a interpretación digo, ela está tremenda... XD)


O torpe

Mensaxe secreta

¡¡Querido lector!! Antes de nada GRAZAS pola súa visita... Agradecerlle tamén a súa valentía posto que foi capaz de chegar ao fondo deste blog, síntase tremendamente único e especial posto que o que vostede acaba de conseguir só está ao alcance de moi pouca xente.

O feito de que un só de vostedes haxa chegado ata aquí merece a pena.

Moitas grazas de novo...